نویسنده: عبدالرحمان احمدی
نیمه دوم سال 1389 است و آب
و هوای سرد بامیان روز به روز قوت می گیرد و فرصت گفت و شنود و تبادل و انتقال مفكوره
ها را كمتر می كند.
در چنین ایامی است كه طرح
تشكیل انجمن اجتماعی و فرهنگی مردم پنجاب شكل می گیرد.
همه چیز خیلی ساده و صمیمانه
اتفاق می افتد، پنج شش نفر از جوانان پنجاب، بین بازار بامیان و روی سرك، در حالت ایستاده،
در هوای سرد ولی با نفس های گرم و اراده آرام، ملایم و مطمئین در باره مشكلات وطن سخن
می گویند.
نتیجه صحبت و سخن این است
كه این وطن مشكلات زیاد دارند و با گفتن مشكلات، مشكلی آسان و گرهی باز نشده و نمی
شوند؛
پس وظیفه شهروندی ما چیست؟
این سئوال به پاسخ مناسب، منطقی و معقول نیاز داشت
و پیدا كردن جواب، زنگ آغازی شد برای جمع شدن و گفت و شنید.
جمع شدن ها، گفتگو، بحث و
مناظره، مجادله و مشاجره هفته ی یكبار و دو هفته یكبار ادامه دارد، همه از فضای حاكم
در جلسات لذت می برند، در جمع آشنایان و دوستان هر روز و هر جلسه افزوده می شوند.
تا اینكه جواب پیدا می شود
و آن به انجام رساندن و انجام دادن مسئولیت ها و مكلفیت های شهروندی است، پس همه باید
شهروندان مسئول باشیم و در راستای نهادینه كردن ارزشهای مدنی تلاش كنیم.
شهروند مسئول، كسی است كه
متوجه است و می داند چه بكند و چه نكند، شهروند مسئول مسئولیت دارد تا ارزشهای و هنجارهای
اجتماعی را پاس دارند و محترم بشمارند و در تأمین ارزشهای مدنی، سلامت و امنیت جامعه
و اجتماع را بر خواسته ها و امیال شخصی و فردی ترجیح دهند.
اما این مسئولیت شهروندی را
از كجا باید شروع كرد؟ از خود، از خانواده، از یك جامعه كوچكتر؟ یا از جهان پهناور؟
در این باره مثلی است كه می
گویند: هرچه بامش بیشتر برفش بیشتر، و این به این معنی است كه به هر پیمانه حوزه كاری
و ساحه فعالیت وسیع تر و گسترده تر باشد، انرژی، امكانات، تجهیزات و ... زیاد تری را
لازم دارد و ضریب موفقیت و ناكامی را تعیین می كند.
بناءً هر انجمن و اجتماعی
می بایست مطابق توان، ظرفیت و امكانات خویش مقیاس جغرافیای كاری خویش را انتخاب كند
تا بتواند به اهداف خویش نایل آیند، و این می طلبد تا همه برای انكشاف، آبادانی وطن
تلاش كند.
هدف نهایی و بنیادی موسسان
و بنیان گزاران انجمن اجتماعی و فرهنگی مردم پنجاب چیزی جز ترقی كشور، رفاه و آسایش
مردم در سایه تأمین عدالت و تحقق انسانی شدن بنیادهای زندگی، چیز دیگر نیست؛ ولی فلسفه
اجرائی این جمع بر این استوار است كه برای رسیدن به آرمانها و آرزوهای ملی ، هر شهروند
افغانستان از خود و حوزه زندگی خود باید آغاز كند.
چنانچه شاعری می گوید:
تو اگر بنشینی، من اگر بنشینم
همگی بنشینند
تو اگر برخیزی، من اگر برخیزم،
همگی برخیزند
این بود كه انجمن اجتماعی
و فرهنگی مردم پنجاب آهسته آهسته شكل گرفت، نظم گرفت و می رود تا در پرتو ارزشهای دینی
و میهنی و به تأسی از ارزشهای دموكراسی و قانون اساسی جمهوری اسلامی افغانستان سهم
خویش را ادا نمایند و فردای بهتر و روشنتر از امروز را برای نسل امروز و فردای این
مملكت هدیه كند.
انجمن اجتماعی و فرهنگی مردم
پنجاب در راستای برآورده شدن اهداف خود گامهایی، ولو كوچك، را بر داشته است و مصمم
است تا با اراده قوی و اعتماد كامل و اطمینان خاطر بر ادامه راهی كه تاكنون رفته اند،
بعد از این نیز گامهای استوارتر و بلندتری را بردارند و مردم خویش را در مسیری كه منتج
به عزت و سیادت و سعادت می گردند همراهی كند.
اهداف انجمن اجتماعی و فرهنگی
مردم پنجاب
تقویت،توسعه واحیای ارزشهای
فرهنگ تعاون، همکاری وهماهنگی
ترویج و توسعه و نهادینه کردن
ارزشهای مدنی
مبارزه بابی سوادی، عرف و
عنعنات ناپسند اجتماعی
تلاش درجهت شناخت ورفع مشکلات
فرهنگی واجتماعی جامعه
تلاش برای احقاق حقوق اشخاص
داری معلولیت در جامعه
تلاش برای تطبیق قوانین، میثاق
ها و قطعنامه های بین المللی كه افغانستان به آنها ملحق شده است
عمده ترین اهدافی اند كه انجمن
بر پایه آن شكل گرفته است و می خواهد در تحقق آنها ممد واقع شود.
انجمن یک نهاد مستقل بوده
وهیچگونه وابستگی سیاسی وحزبی ندارد.
انجمن به منظور شناسائی ظرفیت
ها و استعدادهای بالقوه و بالفعل مردم خویش و ارتقای و تقویت آن، و به كارگیری از این
استعدادها و ظرفیت ها به نفع ولسوالی پنجاب، ولایت بامیان و كشور و مردم خود، و همچنان
به منظور شناسائی، تحلیل و بررسی راه های برون رفت از مشكلات و چالشهائی كه فرا روی
مردم اش وجود دارند؛ و نیز بخاطری كه شهروندان مسئول و وظیفه شناس كشور عزیز خود، و
عضو شایسته خانواده بشری باشند، انجمن را تشكیل و ایجاد كرد.
اعضا و موسسان انجمن، از اداره
محلی و موسسات همكارش انتظار دارد كه ولسوالی پنجاب را، كه نسبت به هر ولسوالی دیگر
این ولایت در محرومیت بیشتر قرار داشته و توجهات كمتری را به جانب خود داشته اند، مورد
توجه و تفقد بیشتر قرار دهند؛ و از فرهنگ باج دهی در بامیان باید پرهیز كرد، فرهنگی
كه متأسفانه در سیاست گذاری های حكومت مركزی رخنه كرده است و به همان دلیل امروز ولایاتی چون بامیان را به فراموشی سپرده است.
هیئت رهبری و مسئولان انجمن
اجتماعی و فرهنگی مردم پنجاب، از هر گونه فرصتی استفاده كرده و از جوانب ذیدخل در بخش
های صحت، زراعت، معارف، احیا و انكشاف دهات، فواید عامه و سایر ادارات خواسته اند تا
در تطبیق برنامه های انكشافی شان اصل توازن و تعادل را در نظر گیرند و همه مردم و تمام
ولسوالی ها را عضو خانواده بامیان دانسته و بدون در نظر داشت دوری و نزدیكی و یا هرگونه
مسأله و مورد دیگری تحت پوشش خدماتی خویش قرار دهند.
ساختار انجمن
با توجه به اصل دموكراتیك
بودن و زدودن رنگ و فرهنگ انحصار و انحصار طلبی، مجمع عمومی اساسی ترین رکن انجمن بوده که متشکل ازاجتماع اعضای
رسمی آن می باشد و بالا ترین مرجع تصمیم گیری در نظر گرفته شده است.
پس از مجمع عمومی، هیئت رهبر
كه متشكل از نه نفر می باشد و با رای مستقیم مجمع عمومی كه برای یك سال انتخاب می شوند،
بالاترین مرجع تصمیم گیری انجمن می باشد.
رئیس انجمن از بین اعضای هیئت
رهبری و توسط هیئت رهبری فقط برای یك دوره، كه قابل تكرار نمی باشد، تعیین می گردد.
استاد خلیل كوهی، ناظر جعفری
و استاد معصومه خاوری به ترتیب تا كنون سمت ریاست دوره ای انجمن را به عهده داشته اند.
انجمن دارای پنج كمیته ی فرهنگی،
روابط، مالی، اداری و زنان می باشد كه هر كدام ساحات فعالیتش مشخص و از قبل پیشبینی
شده اند.
فعالیت های انجمن
انجمن اجتماعی و فرهنگی مردم
پنجاب تا كنون فعالیت های چشمگیر و مهمی داشته و توانسته به عنوان عضوی از خانواده
نهادهای مدنی درخشش قابل ملاحظه ای داشته باشند از جمله:
تهیه وتصویب طرزالعمل داخلی
انجمن.
تهیه وتصویب لایحه وظایف اعضأ،
رئیس، معاون، منشی، هیئت رهبری وکمیته های پنج گانه.
تطبیق پروژه آگاهی دهی درمورد
کاهش خشونت علیه زنان در دومرکز در ولسوالی پنجاب با همكاری مالی دفتر مقام ولایت از
بودجه PBGF.
برگزاری چندین جلسه مشورتی
با بزرگان ومتنفذین پنجاب در رابطه به شناسایی مشکلات و جستجوی راحل.
دیدار با رهبران و بزرگان
سیاسی، از جمله با استاد حاجی محمد محقق و استاد محمد كریم خلیلی معاون ریاست جمهوری
اسلامی افغانستان.
برگزاری امتحان آزمایش کانکور
در مکاتب ولسوالی پنجاب درهشت مرکز به تاریخ 13/7/1391 که بودجه آن به کمک وهمکاری
اعضای انجمن صورت گرفت.
ایجاد کورس آموزشی برگ معرفت.
چند نوبت ملاقات با حبیبه
سرابی والی بامیان در رابطه با مشکلات مردم پنجاب وتوجه روی کیفیت اداره ولسوالی.
ملاقات با معاون ریاست جمهوری
استاد کریم خلیلی، ارایه پشنهادات در مورد برق، سرک، معارف،صحت و ولایت شدن پنجاب تحت
نام ولایت دایزنگی در سفری كه ایشان به بامیان داشت.
شرکت در جلسه کمیته پی گیر
ولایت و معرفی استاد خاوری بحیث نماینده نهادهای مدنی درآن کمیته.
شرکت نماینده انجمن در جلسه
مجما و تعیین آقای جعفری بحیث رئیس چتر 28 انجمن.
شرکت نماینده انجمن در جلسات،
كنفرانس ها، سمینارها و ورکشاب ها.
پی گیری پشنهادات مشترک انجمن
ومردم پنجاب به دفتر معاونت ریاست جمهوری.
عضویت استاد معصومه خاوری،
رئیس انجمن درکمیته ارزیابی ازگزارش دهی سالانه ولایت.
سهم فعال دربرگزاری مراسم
ها و مناسبت های مختلف.
و دها فعالیت بزرگ و كوچك
دیگری كه یاد آوری همه آنها در این مقال نمی گنجد.
با توجه به آنچه تحت عنوان
فعالیت ها تذكر رفت، گویای این امر است كه انجمن اجتماعی و فرهنگی مردم پنجاب راه خویش
را می رود و این مسیر خط پایان ندارد زیرا رشد و پیشرفت و توسعه در ابعاد گوناگونش
بی پایان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر